Czas powstania: XIX wiek Wymiary: wysokość - 79 cm, szerokość - 104 cm Materiał i technika: olej na płótnie
Prezentowana w grudniu weduta pochodzi z omawianej kilka miesięcy temu kolekcji Marianny Orańskiej. Autorem obrazu jest Bartholomeus Johannes van Hove1. Malarz pierwsze artystyczne umiejętności zdobył w warsztacie ojca, wytwórcy ram do obrazów, po czym został wysłany na naukę u J. Breckenheimera, który piastował stanowisko malarza dekoracji teatralnych w haskim Teatrze Królewskim. Następnie B.J. van Hove kształcił się w Królewskiej Akademii Sztuki w Hadze (w której działał później jako wykładowca). W 1829 r. B.J. van Hove otrzymał posadę w haskim teatrze w miejsce swojego nauczyciela i mentora, J. Breckenheimera. Był uznanym i wysoko cenionym malarzem dekoracji teatralnych, z których najsłynniejsze zostały zakonserwowane i przechowywane są w Theatmus (Muzeum Teatru) w Amsterdamie.
Obraz przedstawia staw Hofvijver (sąsiadujący z budynkiem holenderskiego parlamentu) w zimowej scenerii, od strony jego północno-wchodniego krańca. Po lewej stronie weduty widoczna jest północno-zachodnia elewacja kompleksu Binnenhof, z charakterystyczną wieżyczką w narożniku, a także fragment słynnej galerii Mauritshuis. Ten klasycystyczny pałac wybudowany został przez Pietera Posta wg planów Jacoba van Campen w latach 1633-1644. Mieści on pokaźne zbiory malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, których podstawę stanowi kolekcja zebrana przez księcia Wilhelma V (dziadka Marianny). W oddali widoczne są zarysy kościoła Grotekerk (kościół św. Jakuba), jednej z najpiękniejszych budowli Hagi.
Obraz utrzymany jest w jasnych, pastelowych barwach. Malarz przedstawił zbiornik Hofvijver w momencie, kiedy służy on mieszkańcom miasta jako wspaniałe, malownicze lodowisko. Możemy zaobserwować łyżwiarzy w kolorowych strojach – na pierwszym planie oficera pędzącego w parze z damą w zielono-różowej sukni i białym czepku, za nimi mknące radośnie dzieci i dżentelmena w surducie i cylindrze. Wokół nich roi się od łyżwiarzy z gracją sunących po lśniącym lodzie, rozbawionych dzieci, ludzi stojących w grupkach. Autor umieścił na obrazie ogromną ilość szczegółów związanych z funkcjonowaniem miejskiego lodowiska: widzimy zatem namiot rozstawiony na lodzie, sanie, łódkę sunącą między lodowiskiem a budynkiem parlamentu, wycięty w tafli prostokątny otwór, a także ludzi, którzy najwyraźniej zaangażowani są w dbanie o obiekt.
Zarówno ten obraz, jak i pozostałe należące do kolekcji, biorą udział w wystawie poświęconej Marianny Orańskiej, zorganizowanej przez Stadsmuseum w Voorburgu (Holandia) w okresie od grudnia 2010 do lutego 2011 r.
________________________________________ 1Allgemeines Lexicon der bildenden Künstler , t. 17, hrsg. von Ulrich Thieme und Felix Becker, Leipzig 1959, s. 575-576.
