O wystawie

35. SALON Nyskiej Grupy Artystycznej

Wystawa czynna: 24.05.2025 – 3.08.2025
Kurator: Stanisław Kilarecki
Wernisaż: 24 maja (sobota), godz. 18.00

GENIUSZ TWÓRCZY

Żyjemy w ciekawych czasach — ktoś mógłby tak powiedzieć. Wbrew pozorom, dla artystów plastyków, zwłaszcza tych warsztatowo zaawansowanych, nie są to jednak czasy łatwe.
Z każdej strony zalewają nas informacje, jesteśmy bombardowani silnymi bodźcami. Świat pełen jest emocji — krzyczy do nas kolorami reklam, światłami, dźwiękami i treściami. Nawet nocą niebo nie daje wytchnienia: zanieczyszczone światłem miast, reflektorów, latarni...

Każdego dnia powstają tysiące obrazów, rzeźb i obiektów artystycznych. Dziś każdy, kto ma komputer i drukarkę, może tworzyć. Jednak 99,9% tych wytworów to zaledwie dekoracje. Dla kultury liczy się ten niewielki promil dzieł — oryginalnych, niepowtarzalnych, tworzonych przez artystów, którzy cenią swoją odrębność, którzy realizują idee, czasem ledwie przeczuwane, ale wyczuwane intuicyjnie jako słuszne. Tak, jak robił to Vincent van Gogh czy Mark Rothko.

W 1897 roku Auguste Rodin pracował nad pomnikiem Balzaca. Jego dzieło okazało się tak nowatorskie, że nie zostało przyjęte przez zleceniodawcę, a Salon Sztuki również je odrzucił. Pomnik zrealizowano dopiero po 40 latach — a Rodin zyskał status jednego z najważniejszych rzeźbiarzy swojej epoki.
Inny artysta — Pablo Picasso — intensywnie pracował, zmieniał style, robił przerwy. W końcu stworzył Guernikę, dzieło, które przyniosło mu światową rozpoznawalność i stało się jego znakiem firmowym.

Na dzieło sztuki nie ma przepisu, jak na chleb czy ciasto. Wielu pisało manifesty artystyczne, inni próbowali opierać się na proporcjach matematycznych — najczęściej jednak wynikało to z niemocy twórczej, a nie z natchnienia.

Geniusze — nie tylko ci artystyczni — to ludzie obdarzeni czymś, co nazywamy talentem. Ich umysły pracują w specyficzny sposób, jakby otrzymywały impulsy z zewnątrz, jakby ktoś podszeptywał im pomysły. Często, robiąc coś zupełnie prozaicznego, wpadają nagle na genialny pomysł i z entuzjazmem krzyczą: „Eureka!”

Diogenes z Synopy przechadzał się po mieście z zapaloną latarnią w biały dzień, szukając prawdziwego człowieka. Ja zapalam swoją latarnię i ruszam w poszukiwaniu prawdziwego artysty.


35. SALON NYSKIEJ GRUPY ARTYSTYCZNEJ

Rok 2025 to wyjątkowy czas dla Nyskiej Grupy Artystycznej – obchodzimy jubileusz 35-lecia naszej działalności. Jak co roku, prezentujemy dorobek twórczy członków naszej grupy, a z okazji jubileuszu organizujemy cztery wystawy:

28 lutego 2025 – wystawa w Nyskim Domu Kultury pt. „Tożsamość twarzy, czyli portret i autoportret w sztuce”. Wernisaż uświetniła oprawa artystyczna: koncert muzyczny oraz wykład multimedialny dr Małgorzaty Radziewicz pt. „Portret i autoportret w sztuce”. Dr Radziewicz pełniła również funkcję kuratorki tej wystawy.

24 kwietnia 2025 – wystawa w czeskim Uvalnie (w przestrzeni zabytkowego młyna). Kuratorem i moderatorem wydarzenia jest prof. Marian Molenda.

24 maja 2025 – Jubileuszowy 35. Salon NGA w Muzeum Powiatowym w Nysie. Kuratorem wystawy
jest mgr sztuki Stanisław Kilarecki.

Wrzesień 2025 – wystawa Nyskiej Grupy Artystycznej w Muzeum Diecezjalnym w Opolu.

Serdecznie dziękujemy wszystkim instytucjom, które wspierają naszą działalność – udostępniają przestrzenie wystawiennicze, wspomagają organizację wydarzeń i druki katalogów: Muzeum Powiatowe w Nysie, Urząd Miasta Nysa, Starostwo Powiatowe w Nysie, Bank Spółdzielczy w Otmuchowie, Nyski Dom Kultury, Państwowa Szkoła Muzyczna w Nysie.
Dziękujemy także prasie i mediom za informowanie o naszych działaniach w kraju i za granicą. Szczególne wyrazy wdzięczności kierujemy do decydentów i pracowników tych instytucji – za sprawną i życzliwą współpracę przy aranżacji wystaw.

Warto wspomnieć o naszej tradycji przekazywania drobnych prac artystycznych na losowania podczas wernisaży. Dochód z tych akcji zasila budżet instytucji współorganizujących wystawy. To wyjątkowo oczekiwany i emocjonujący moment dla uczestników wernisaży, a nasze prace znajdują miejsce w domach wielu Przyjaciół Sztuk Pięknych.

Od początku istnienia NGA skutecznie pełni rolę ambasadora sztuki – reprezentujemy Nysę, Powiat Nyski, region i Polskę. Nasze działania są możliwe również dzięki współpracy z miastami partnerskimi Nysy oraz artystami z Niemiec (Hildesheim, Lüdinghausen, Aichach, Peine, Erkrath), Francji (Laval, Mayenne) i Czech (Ostrawa, Ołomuniec, Szumperk, Jesenik, Krnov). Wiele razy zapraszaliśmy zagranicznych twórców do Nysy, organizując ich wystawy indywidualne i zbiorowe, m.in. w Muzeum Powiatowym w Nysie.

Dziękujemy wszystkim, którzy licznie uczestniczą w wernisażach i interesują się naszą twórczością. To dla nas niezwykle ważne – spotkania z Wami nadają sens naszej pracy i inspirują do dalszego działania.


35. „Salon” Nyskiej Grupy Artystycznej, to kolejna porcja twórczych rozwiązań, jakie proponują nam znani od lat oraz młodzi artyści związani z Nysą.

Pierwsza wystawa nyskich plastyków odbyła się w 1990 r. Pomysłodawczynią tej inicjatywy była malarka, Jolanta Tacakiewicz-Lipińska, której wspólnie z rzeźbiarzem, Stanisławem Kilareckim, przy wsparciu ówczesnej dyrekcji nyskiego muzeum – udało się zorganizować wystawę prac 12 artystów, reprezentujących lokalne środowisko twórcze. To wydarzenie okazało się na tyle istotnym i wyczekiwanym, iż powtórzono je w następnym roku, i w kolejnych … W 1998 roku dojrzała decyzja o sformalizowaniu działań i utworzeniu Nyskiej Grupy Artystycznej, która obecnie liczy 36 członków.

Coroczny „Salon” NGA, to wydarzenie artystyczne wyczekiwane przez mieszkańców miasta, ale nie tylko – wystawa przyciąga twórców i miłośników współczesnej sztuki z Opola, Wrocławia i innych miast Polski.

Jako pracownik nyskiego muzeum, od 16 lat jestem wiernym sympatykiem tego wydarzenia, biorąc czynny udział w pracach promocyjnych, organizacyjnych i aranżacyjnych. Co rok z zaciekawieniem przyglądam się nowym rozwiązaniom plastycznym, inspirującym koncepcjom wizualnym, zaskakującym wizjom artystycznym. Prace prezentowane podczas nyskiego „Salonu” nigdy nie zawodzą oczekiwań, dostarczając kompletu doznań – zachwytu, podziwu, entuzjazmu, namysłu, refleksji, uśmiechu, wreszcie konsternacji, a nawet niedowierzania.

I tym razem z zaciekawieniem czekam na kolejne wersje zaangażowanych tworów Mateusza Bąka, fantasmagorycznych abstrakcji Marcina Bednarczyka, kolorystycznych nieoczywistości Barbary Białogłowicz, refleksyjnych kompozycji Piotra Białogłowicza, skłaniających do przemyśleń prac Stanisława Białogłowicza, minimalistycznych kombinacji Andrzeja Bobrowskiego, ceramicznych „układanek” Małgorzaty Boksy, nowych „pofalowań” Małgorzaty Borek, kamiennych, „magicznych” struktur Tomasza Chmielewskiego, nostalgicznych obrazów Marii Głębickiej, zastanawiających konfiguracji Andrzeja Jaworskiego, buntowniczych zestawień Romualda Jeziorowskiego, delikatnych muśnięć Agnieszki Kamińskiej, jedwabnych poruszeń Moniki Kamińskiej, mocnych akcentów Stanisława Kilareckiego, artystycznych zagadek Mariana Molendy, kolorowych przemyśleń Joanny Monasterskiej, wysmakowanych abstrakcji Beaty Mycek, rzeźbiarskich zaskoczeń Michała Niedziewicza, ascetycznych kompozycji Karoliny Procajło, sentymentalnych obrazów Katarzyny Romanowskiej, imponujących ceramik Piotra Romińskiego, żartobliwych kompilacji Tomasza Ryndaka, malarskich impastów Edwarda Sytego, kobiecych poruszeń Jolanty Tacakiewicz-Lipińskiej, magicznych barwotworów Natalii Tarnawy, twórczych rozwiązań fotograficznych Zbigniewa Walewskiego, abstrakcyjnych wibracji Ryszarda Ziółkowskiego, zdecydowanych koncepcji Mirosława Żurawskiego.