Mirosław Zakrzewski (pseud. art. MirZak) – ur. 1969 r. - malarz, dekorator wnętrz, scenograf, muzyk. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Opolskiego. Swój warsztat malarski doskonalił w pracowni prof. Wincentego Maszkowskiego, prof. Edwarda Sytego i prof. Leona Podsiadłego. Do jego dorobku należą m.in. scenografie w Teatrze Lalki i Aktora w Opolu oraz Festiwalu Zimowej Giełdy Piosenki w Opolu. Brał również udział w realizacji scenografii do filmu „Chopin. Pragnienie miłości” oraz licznych scenografii estradowych. Ponadto jest autorem wielu projektów aranżacji wnętrz, pubów, dyskotek, restauracji, lokali użytkowych. Obecnie jest artystą, biorącym udział w licznych imprezach (wystawy, prezentacje, plenery, występy happeningowe) w kraju i za granicą. W swoich pracach malarskich i nie tylko (instalacja, rzeźba) podejmuje awangardowe i nowatorskie spojrzenie na kobietę (akt) – „Kobieta Apokaliptyczna”, nowoczesny pejzaż oraz szeroko pojmowana abstrakcja.
Wystawa „Abstrakcja - przestrzeń nieskończona”, to prezentacja najnowszych prac Mirosława Zakrzewskiego. Autor daje upust swojej wyobraźni, która jest odbiciem szeroko pojętej wibracji kosmosu. Energia pulsacji, wybuchy, czarne słońca i pierwotna kosmiczna przestrzeń, to temat, który inspiruje i nadaje sens odkrywczym działaniom artysty. Abstrakcja Mirosława Zakrzewskiego to głęboka kontemplacja zmuszająca do refleksji nad bytem, czasem i potęgą światła. Artysta zaprasza do osobistego odbioru, wejścia w świat własnej wrażliwości i odkrywania tajemnic przestrzeni nieskończonej.
Marzena Cebrat
Abstrakcja - choć od ponad stu lat funkcjonuje w sztuce, a obecnie jest jednym z dominujących nurtów - nadal stanowi zagadkę dla odbiorcy, wyzwanie, ogromną, właściwie nieskończoną przestrzeń dla wyobraźni. Trudna do opisania, niełatwa w interpretacji, niejednokrotnie budzi skrajne uczucia.
Posiadając cechę nieskończoności, abstrakcja może łączyć wiele różnorodnych - równie jak ona nieskończonych - światów. Obrazy Mirosława Zakrzewskiego stanowią zespolenie kilku takich rzeczywistości. Pierwsza z nich to świat wewnętrzny - pełen refleksji, emocji, przeżyć. Druga zawiera aspekty czysto artystyczne - światło, kolor, kształt. Kolejna, to rzeczywistość kosmosu, wszechświata, którego nieskończoność i nieograniczoność zaprząta najwybitniejsze umysły. Znalazłszy się w zasięgu działania tych obrazów, trudno nam oprzeć się pytaniom: Czym jest abstrakcja? Czym jest nieskończoność? Czy jest tożsama z przestrzenią, czy określają ją inne wymiary? Czy można ją opisać? Czy jesteśmy zamknięci w ograniczonej bańce poznawalnego zmysłowo świata? Co jest poza nim?
Czy prowokując do tych pytań, Artysta udziela jednocześnie odpowiedzi? Sprawdźmy!
