Retrospekcje plus” - twórczość Mirosława Żurawskiego
Wystawa czynna: 22.02.2019 - 07.04.2019 Kurator wystawy: Edward Hałajko
Wernisaż: 22 lutego 2019
Mirosław Żurawski, mieszkaniec Głuchołaz. Dyplom Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1985 roku. Wcześniej absolwent Liceum Plastycznego w Nałęczowie. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki 1986/1987. W latach 1989-2010 kierownik Ogniska Plastycznego w Głuchołazach. Od 1990 roku jest członkiem Związku Artystów Plastyków Okręgu Opolskiego i Nyskiej Grupy Artystycznej. Uczestniczył wielokrotnie w Salonach Jesiennych w Opolu i we wszystkich 28 Salonach NGA w Nysie. Z ramienia ZPAP uczestniczył w plenerach interdyscyplinarnych o randze międzynarodowej. Wziął udział w kilkudziesięciu wystawach krajowych i zagranicznych w tym pokonkursowych. Zrealizował 19 wystaw indywidualnych. Zorganizował kilkadziesiąt wystaw i konkursów uczniów Ognisk Artystycznych i Szkół Plastycznych, a także wernisaży artystów profesjonalnych i amatorów. Odznaczony w 2000 roku odznaką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony Działacz Kultury”. Współtwórca działającej od 2012 roku Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych w Nysie a od 2014 roku Liceum Plastycznego w Nysie. Obecnie dyrektor Zespołu Szkół i Placówek Artystycznych w Nysie.
Na wystawę składają się prace artysty jakie powstały na przestrzeni ostatnich lat, i których tematy mocno poruszyły jego wrażliwość. Żurawski wydaje się być nieobojętnym zarówno na historyczne i bieżące wydarzenia związane z Polską, ale też zmiany społeczne jakie obserwujemy w obecnym świecie. Jego credo wydaje się brzmieć: „być wrażliwym na piękno, dobro, prawdę o człowieku i otaczającym go świecie. Dać wyraz temu według najlepszych prawideł sztuki, by to co ważne, wartościowe znalazło miejsce w percepcji odbiorcy. Mogło być dla artysty możliwością publicznego wyznania i zakomunikowania najbardziej pryncypialnych spraw językiem plastycznym”.
Wśród prac pojawia się postać wielkiego Polaka papieża Jana Pawła II, którego postawa i encykliki wywarły wielki wpływ na artystę. Wizerunek Wojtyły jest symbolicznym przekazywaniem uniwersalnych wartości z jakimi on sam się utożsamia.
W tematach jego prac wykonywanych różnymi technikami malarskimi można odnaleźć linię od sacrum do profanum, przy czym możemy sobie zadać wspólnie z artystą pytanie: czy akt to jest profanum?
Twórca wyznaje: „nauka, religia, sztuka, to dla mnie dziedziny ludzkiej kultury, obszar realizowania głębszego sensu życia, pod warunkiem, że się wzajemnie inspirują i przenikają. Dążę by te obszary w mojej twórczości były obecne we wzajemnej implikacji, przybierały postać definiowania świata, były narzędziem poznawania wielowymiarowej rzeczywistości, wyrazem jej przeżycia kontemplacji i analizy. Stąd akt twórczy jest dla mnie procesem złożonym. Jest „wchodzeniem” w strefę szeroko pojętą, często o wymiarze metafizycznym dla której szukam znaku odniesienia, głębszego sensu, wyrazu i formy”. I trudno nie zgodzić się z takim podejściem do sztuki, której wymiar powinien poruszać nie tylko sferę estetyki, ale także przekazu głębszego, zaangażowanego, mimo że może się to spotkać z różnymi - nie zawsze przychylnymi - ocenami.
Edward Hałajko - kurator wystawy
Sztuka to specyficzna postać wcielenia słowa. Artysta może poprzez język sztuki świadczyć o Słowie, o ile potrafi transponować jego jakość. Ma on przywilej emanacji poprzez sztukę różnych jakości na wymiar duchowy innych ludzi. Jest mu jednak niezbędna odpowiednia formacja aksjologiczna.
