Biblia w języku łacińskim, pisana minuskułą gotycką w dwóch kolumnach 57-wersowych, zdobiona 57 inicjałami miniaturowymi z przedstawieniem scen ze Starego i Nowego Testamentu, wykonanymi w kolorach: niebieskim, czerwonym, różowym, fioletowym, zielonym, na złotym puncowanym tle. Na stu stronach rękopisu występują bordiury z licznymi droleriami (np. smoki, ptaki, zające, małpy), nierzadko humorystycznymi. Manuskrypt liczy 499 kart pergaminowych. Na wklejce znajduje się rękopiśmienny napis: „Iste Liber inehvatus est per Bberhardum Pic[...] terum Anno Domini 1354” oraz okrągła pieczątka z tekstem „Ex Biblioth. Gymnasii Nisseni”. Na ostatniej stronie znajduje się kolofon zawierający napis „Nycolays illuminator de Praga i Frideric[us] da Ratisbonia”. Oprawa księgi jest późniejsza, XVII/XVIII-wieczna, deski obciągnięte są czerwonym aksamitem, rogi zabezpieczone odlanymi ze srebra dekoracyjnymi okuciami z motywem barokowego putta, w zwierciadłach okładzin centralne elementy okuciowe – plakieta z wizerunkiem Chrystusa (okładzina górna) oraz Marii Panny (okładzina dolna). Około 1421 r. wywieziona na Dolny Śląsk (niepokoje związane z powstaniami husyckimi) – decyzją trutnowskiego proboszcza, kaznodziei Jana Kickela oraz administratora parafii Hermanna Pfaffa zdeponowano 50 ksiąg, złoto i srebro w Świdnicy u pochodzącego z Trutnova Wacława Hyna. Następnie z polecenia prepozyta klasztoru w Pradze Bernharda (zwierzchnik klasztorów czeskich i śląskich) przetransportowano manuskrypt do klasztoru bożogrobców do Nysy.
Opracowanie: Ewelina Kwiatkowska
Zdjęcia: Muzeum Powiatowe w Nysie
Montaż i animacja: Krzysztof Dobrzański
Muzyka: Bach by Dee Yan-Key, Seven Old-Style Pieces, źródło: https://freemusicarchive.org/
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego.