"DROGA" - twórczość Elżbiety Tomczyk-Kubiszyn
Wystawa czynna: 3.11.2017 - 30.12.2017
Prezentuję wybór prac wykonanych na papierze i płótnie, zrealizowanych tradycyjnymi metodami – tusz, farby akrylowe - jak również prace, do realizacji których używam środków numerycznych.
Poszukuję w moich kompozycjach relacji między linią (liniami), pozbawioną obowiązku narracji bezpośredniej i jej związków w „nowej przestrzeni”, którą ona kreuje. Używam czerni i bieli, sporadycznie czerwieni. Wybór tych oszczędnych środków wytycza moją drogę pracy. Pozwala mi również osiągnąć autentyzm mojej wypowiedzi, do którego dążę.
Początkiem realizacji każdej mojej pracy jest zawsze linia, najczęściej biała. Linia pozbawiona obowiązku „opowiadania”, pełna swojej siły wewnętrznej. Użyta jako środek czysto „malarski”, rysunkowy, graficzny z całą swoją wewnętrzną siłą, ekspresyjną i duchową - staje się środkiem dla mojego przekazu. Kompozycje moje są miejscem, gdzie powstają nowe przestrzenie wyłaniające się z wewnętrznego życia linii. Są to przestrzenie, gdzie biel i czerń istnieją w odnawiającym się napięciu. Gdzie linie tworzą sieć splątanych powiązań, aż do zniknięcia w poszukiwaniu harmonii łącznie z bielą, czernią i szarościami. Prace te są przekazem mojego wrażeniowego, intuicyjnego, ale jednocześnie świadomego sposobu spojrzenia na rzeczywistość. Jest w nich miejsce na mój świat - ten bliski i daleki, widzialny i do odkrycia. Jest to rodzaj mojego „pisma pierwotnego”, które odzwierciedla reminiscencje każdego z nas i przybiera formę, w której refleksje, wspomnienia i pierwowzory łączą się i biorą kształt (wybrane prace na papierze 2005, 2017 i prace na płótnie 2012, 2017).
Kompozycje na papierze, druk komputerowy. Fotografie prac na płótnie, ich wykadrowane fragmenty służą mi jako materiał do przetwarzania i do tworzenia kompozycji numerycznej. W ten sposób ponownie rodzą się w nowej formie, w nowej przestrzeni, ażeby istnieć samoistnie czy też być użyte do kreowania „nowych przestrzeni realnych”. W pracach numerycznych linie spełniają w pełni rolę tworzenia, odrębnej, wyłącznej przestrzeni istnienia. Do osiągnięcia tej „wolności” kompozycje są pozbawione bezpośrednich projekcji obrazów wyobrażalnych, ponieważ figuracja jest im niepotrzebna, przeszkadzająca wobec nieskończoności możliwości kompozycji-linii. Ingerencja „numerycznych kompozycji-linii” w rzeczywistość – zdjęcie konkretnego miejsca – tworzy „nową realną przestrzeń”. Jednocześnie znaczenie linii i jej ekspresji wewnętrznej zmieniają się.
(…) Znaczenie tej ekspresji graficznej jest oparte na waloryzacji czerni i bieli, na energii stale odnawianego gestu. Linia wibrująca, drgająca, określa mnogość dynamicznych i wrażliwych powiązań podczas gdy przezroczystość tonów sugeruje efekty głębi. Akt malowania jest całkowicie spełniony w sile i w wolności tego zapisu.
Sylvie Guillou, krytyk artystyczny – Manganez
(…) Artysta decyduje pracować w czerni, bieli i szarościach, ponieważ wszystko jest powiedziane w tych trzech tonacjach niezwykle bogatych w ekspresje. Nieskończona różnorodność odcieni i światła odkrywa się poprzez te proste elementy władane biegłą ręką artystki aby zwielokrotnić intensywność i wybuchnąć w rytmie i ruchu w największym efekcie. (…) Pomiędzy tym piękna przestrzeń do poszukiwań, do okrycia, oswojenia, do pogłębienia w rozmyślaniach, tworzenia z biegiem inspiracji (…) grafika wpływa na „oczyszczenie” jej malarstwa i wykluczenie wszelkiej zbędnej komplikacji prowadząc do wydobycia ogromnej siły. (…) Piękno świata wewnętrznego do którego artystka nas zaprasza jest pięknem pełnym bogactwa i poezji (…), jej twórczość jest podobna do niej i podróżuje w przestrzeni jak kometa.
Claudie Lecoeuer, pisarka, poetka – Le trait d’union litteraire
Prace moje są mocno związane ze światem mnie otaczającym, zaangażowane w życie, ale ukazują również świat, który nie jest bezpośrednio postrzegalny, ukazują rzeczywistość, która przechodzi przez moje wnętrze i poprzez moje emocje. Są odbiciem relacji między mną, moimi uczuciami, światem i wszechświatem.
Nie szukam „efektów” ani piękna, brzydoty, udziwnienia czy też szokowania, lecz mojej prawdy o świecie i szczerości wyrazu, komunikowania.
Elżbieta Tomczyk-Kubiszyn
BIOGRAM: Elżbieta Tomczyk-Kubiszyn
Urodzona w Polsce, w Nysie
Dyplom magisterski w Pracowni Grafiki – 1980 r., Polska
Od 1985 r. mieszka we Francji, w Magny en Vexin
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków – ZPAP
Członek Stowarzyszenia Narodowego Sztuk Pięknych w Paryżu – SNBA
Członek Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuk w Val d’Oise, Francja
Najważniejsze międzynarodowe wydarzenia artystyczne, w których brała udział w latach 2009-2015:
Międzynarodowy Salon Stowarzyszenia Narodowego Sztuk Pięknych w Paryżu;
SNBA, Corrousel de Louvre, Paryż, Francja;
Salon Sztuki Współczesnej, Poznań, Polska;
Wystawa grupy Sztuka Emocje, Warszawa, Polska;
Międzynarodowa Wystawa Sztuki Art Mirai, The National Center Tokyo, Japonia;
19. Międzynarodowa Wystawa w hołdzie J.F. Millet w Japonii – Muzeum Miejskie Osaka, Muzeum Wojewódzkie w Aichi, Muzeum Wojewódzkie w Toyama - Japonia;
Drugie Międzynarodowe Biennale Sztuki i Literatury w Kairze, Egipt;
Międzynarodowy Salon Jesienny Sarria, Grand Palais w Paryżu i w Galicji na szlaku pielgrzymki St. Jacques de Compostelle, Hiszpania;
Międzynarodowy Salon Jesienny, Paryż, Francja;
Międzynarodowy Salon Europejskiej Akademii Sztuk, Paryż, Francja;
Salon Jesienny ZPAP, Opole, Polska;
Salon Jesienny w Chinach, Muzeum Narodowe Hainan, Huika, Muzeum Dalian, Penjin, Chiny;
Międzynarodowa Wystawa w hołdzie J.F. Millet w Japonii, Muzeum Miejskie w Osace, Muzeum Wojewódzkie w Toyama, Muzeum Wojewódzkie w Aichi, Japonia;
Salon Jesienny w Tybecie;
Salon Jesienny w Tel Awiwie, Izrael;
Międzynarodowy Salon Jesienny, Paryż, Francja;
IconData Wirtualne Muzeum Współczesnej Grafiki, SMTG, Kraków, Polska;
Misterio de los cuatro elementos Galeria Puerta Posa, Meksyk, projekt artystyczny polsko-meksykański;
Wystawa w Xi’an, Chiny, projekt artystyczny polsko-chiński
Zadośćuczynienie, Warszawa-Zabrze-Gliwice, Polska;
Wskrzeszenie 2, Zabrze, Polska;
Międzynarodowe Biennale Salonu Jesiennego, Grand Palais, Paryż Galicja, Hiszpania;
Międzynarodowy Salon Sztuki, The National Art Center, Tokyo, Art Mirai, Japonia;
„Art Actual” Salon Jesienny Paryż – Japonia, The National Art Center Tokyo, Japonia;
Wymiana artystyczna – Sympozjum Sztuki w Maroko;
Najważniejsze salony sztuki współczesnej, galerie i wystawy indywidualne, w których brała udział:
Gallery Secret Garden, Tokyo, Japonia
Art „Présent”, Paryż, Francja
Galeria ZPAP w Opolu – Polska
Salon Sztuki Współczesnej w Magny-en-Vexin
Salon Sztuki – Le Printemps de Neuville – Neuville-sur-Oise,Międzynarodowe Biennale Sztuki Współczesnej w Eragny,Salon Laureatów Muzeum J.H. Lartigue, L’Isle-Adam, Salon Sztuki Osny,Salon Sztuki Pontoise, Salon Sztuki Arami-Ermont, Salon Sztuki Współczesnej Senlis,
Festiwal Sztuki w Chantilly, Manganése Vauré, Galeria Chateau de Grouchy w Osny
Najważniejsze nagrody:
Prix d’Excellence – 20. Międzynarodowa Wystawa w hołdzie J.F. Millet w Japonii, Muzeum w Osaka, Aichi, Toyama, Japonia
Nagroda Jury – 19. Międzynarodowa Wystawa w hołdzie J.F. Millet w Japonii, Muzeum w Osaka, Aichi, Toyama, Japonia
Brązowy medal w kategorii malarstwo – Międzynarodowy Salon Narodowy Stowarzyszenia Sztuk Pięknych w Paryżu, Carrousel du Louvre, Paryż, Francja
Nagroda w kategorii akwarela – Salon Sztuki Współczesnej, Pontoise, Francja
Nagroda w kategorii techniki mieszane – Salon Sztuki Współczesnej, Maurecourt, Francja
Nagroda Jury – Salon Jesienny w L’Isle Adam, Francja
Gość honorowy – 10. Salon Sztuki Współczesnej, Magny, Francja
Praca pedagogiczno-artystyczna, terapii przez sztukę oraz w szerzeniu kultury plastycznej:
Od 1990 roku prowadzi Miejską Pracownię Plastyczną dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Od roku 2014 prowadzi również zajęcia plastyczne pozaszkolne w szkołach Magny.
W latach 2006-2011 współorganizuje Pracownię Art Terapii w pierwszym powstałym we Francji Domu stałego pobytu dla chorych na AIDS/SIDA – praca społeczna, Szpital Magny. Jednocześnie prowadzi zajęcia w Pracowni Art Terapii w Centrum rehabilitacyjnym w Aincourt – praca społeczna.
Od roku 2003 do roku 2004 współpracuje z Wydziałem Kultury Merostwa Magny w utworzeniu Salonu Arts Actuels. Jest komisarzem salonu. Zajmuje się również projektowaniem katalogów, afiszy, zaproszeń, instalacją dzieł – praca społeczna.
Do roku 2010 pracuje dla Kościoła w Magny – projekt logo, renowacja rzeźb, okolicznościowe prace plastyczne związane z instalacjami kościelnymi z okazji świąt – praca społeczna.
|